|
Дарҳақиқат, Расулуллоҳ с.а.в. Бану Салима қабиласи одамларидан бири Жад ибн Қайсга: «Бу йил Бану Асфарларга қарши урушга борасанми?», деган эдилар у: «Ё Расулаллоҳ, менга бормасликка рухсат беринг, мени фитнага солманг, Оллоҳга қасамки, қавмим биладики, мендан кўра аёлларга фитналанадиган одам йўқ. Мен агар Бану Асфарларнинг аёлларини кўрсам сабрим чидамайди деб қўрқаман», деган эди. Расулуллоҳ с.а.в. ундан юзларини ўгирдилар. Бу ҳодиса ҳақида Оллоҳ Таолонинг ушбу ояти нозил бўлди:
وَمِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ ائْذَنْ لِي وَلاَ تَفْتِنِّي أَلاَ فِي الْفِتْنَةِ سَقَطُوا وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِيطَةٌ بِالْكَافِرِينَ -49,
– „Уларнинг орасида «Менга жангдан қолишга изн беринг, мени фитнага солманг», дейдиган кимсалар бор. Огоҳ бўлингизки, улар жангдан қолишлари сабабли фитнага тушиб бўлдилар. Шак-шубҳа йўқки, жаҳаннам кофирларни ўраб олувчидир“. [9:49]
Мунофиқлар жангга сустлик қилиш билан чекланиб қолишмади, балки одамларни жангга бормасликка тарғиб қила бошладилар. Расулуллоҳ с.а.в. уларни қаттиқроқ ушлашни хаёл қилдилар. Расулуллоҳ с.а.в.га улардан бир қанчаси яҳудий Сувайлимнинг уйида одамларнинг шаштини қайтариш, урушга бормасликка ундаш мақсадида йиғилишганини хабар беришди. Расулуллоҳ с.а.в. уларнинг таъзирини бериб қўйиш учун Талҳа ибн Убайдуллоҳни бир нечта саҳобалар билан юбордилар. Улар бориб мунофиқлар йиғилиб ўтирган Сувайлимнинг уйини ёқиб юборишди. Улардан бири уйнинг томи билан қочмоқчи бўлиб, оёғини синдириб олди. Қолганлар ўзларини ўтга уриб қочиб қолишди. Бу воқеа бошқалар учун дарс бўлди ва шундан кейин бундай ишга ҳеч ким журъат қилмади. Расулуллоҳ с.а.в. қўллаган ҳушёрлик ва қаттиққўлликнинг қўшинни тайёрлашда таъсири бўлди ва 30 минг мусулмонни бирлаштирган лашкар жамланди. Бу оғир қўшин деб номланди. Чунки у кўп сонли душман билан олишиш учун ёзнинг қаттиқ жазирамасида, Мадинадан узоқда жанг қилишга чақирилган ҳамда уни тайёрлашга катта сарф-харажат кетган эди. Қўшин жамланиб бўлди. Абу Бакр р.а. Расулуллоҳ с.а.в. Мадинада йўқ пайтларида одамларга намозда имомлик қилиш учун қолди. Расулуллоҳ с.а.в. Мадинага Муҳаммад ибн Масламани бошлиқ қилиб қолдирдилар. Алий ибн Абу Толибга оилаларидан хабар олиб туришни тайинладилар. Зарур фармойишларни бердилар. Тадбир қилиш керак бўлган ишларнинг чорасини қўрдилар. Қўшинга бош бўлиб йўлга тушдилар. Чанг-тўзон осмонга кўтарилди. Қўшин бутун салобати билан Мадина аҳолиси олдида намоён бўлди. Аёллар бу улкан қўшин Оллоҳ йўлида иссиқни, ташналик ва очликни писанд қилмай Шом тарафга йўл олганини кўриш учун томларга чиқишди. Олдинда кетаётган 10 минг отлиқ бу улкан қўшиннинг қудратини намоён этди. Жангга боришдан ўзини тортган баъзи одамлар бу
86-бет
Бетлар: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203